Fitnessen op het asfalt Algemeen Dagblad van 30-12-2003
Door Willemijn van Lare
Ze zijn de besten in hun sport, maar staan zelden of nooit in de belangstelling. Deel 5 van een serie over onbekende kampioenen: Ymte Sijbrandij, Europees kampioen roeifietsen.
Een rijdend fitness-apparaat noemt Ymte Sijbrandij zijn roeifiets. Die typering is zo gek nog niet, want je gebruikt veel verschillende spieren om vooruit te komen op deze fiets. Je trekt het stuur naar je toe en je duwt tegelijkertijd je voeten naar voren.
Sijbrandij kocht zijn roeifiets een aantal jaar geleden voor een paar duizend gulden. Een nieuw exemplaar kost nu ongeveer 3000 euro. “Ach, een abonnement op de sportschool kost ook wat”, relativeert hij. Voor hem geen oefeningen in een klam krachthonk, maar kilometers maken door het vlakke landschap van de Noord-Oostpolder.
“Het is een echt fysieke sport, geen tactische”, zegt de Europees kampioen. “Het gaat om brute kracht. Je moet jezelf echt afmatten. Dat vind ik wel prettig. Het vereist ook een stuk behendigheid. Je moet tegelijkertijd een roeibeweging maken én sturen.”
Het roeifietsen trekt zowel wielrenners als roeiers. Zo deed bijvoorbeeld ook oud-roeier Nico Rienks mee aan de EK die in september in Zeeland werden gehouden. “Roeiers hebben nog de meeste moeite om zich aan te passen. Ze zijn niet gewend in een groep te rijden. En bochten maken doen ze in een boot ook niet”, legt Sijbrandij uit. “Roeiers gaan veel langzamer van start. Ze moeten eerst hun draai vinden. Denken hun krachten te moeten verdelen. Fietsers starten sneller. Bij hen is het alles of niets.”
Maar ook bij Sijbrandij ging het in het begin nogal moeizaam. “Ik was een wielrenner, dus mijn bovenlichaam stelde niet zoveel voor. Nog steeds doe ik het meeste met mijn benen. Een roeier zal altijd het meeste met zijn armen doen.”
Van de racefiets stapte hij tien jaar geleden over op de ‘gewone’ ligfiets. Met zijn lengte kon hij beter meekomen op dat type fiets. “Ik ben bijna twee meter. Op een racefiets vang je dan veel wind.” Liggend heeft hij daar minder last van.
Vier jaar geleden stapte hij voor het eerst op een roeifiets, een uitvinding van oud-windsurfer Derk Thijs. Ook Thijs is kampioen geweest in deze sport. “”Het is natuurlijk de kunst om hem te verslaan. Hij is helemaal met het roeifietsen vergroeid.”
Sijbrandij, Fries van geboorte maar al jaren woonachtig in Dronten, combineert de twee takken van sport nu met elkaar. Van tevoren was er dan ook wat verwarring waarover dit interview zou gaan. Behalve Europees kampioen roeifietsen werd hij dit jaar wereldkampioen tijdrit op de ligfiets.
Het hele leven van Sijbrandij staat in het teken van de ligfiets. Hij heeft zelfs, zoals dat heet, van zijn hobby zijn beroep gemaakt. Op een industrieterrein in Dronten ontwerpt en vervaardigt hij overdekte ligfietsen, de velomobiel zoals de website van het bedrijfje zegt.
Om zijn conditie op peil te houden fietst Sijbrandij veel, het hele jaar door. Op de gewone fiets en op de ligfiets. Pas in het voorjaar haalt hij de roeifiets uit het vet.
“Dit jaar heb ik minder kilometers gemaakt dan normaal. Maar ik ben wel Europees én wereldkampioen geworden.” Een jaar geleden werd hij vader van een zoontje. “Misschien is het wel net zo als bij Erben Wennemars. Dat je alles kan winnen als je een kindje hebt.”