Sinds oktober 2002 rijd ik geregeld op een gewone Thys 222 (met kleine snek, zonder RR of CVT). Inmiddels heb ik bijna 2000 km met plezier op de 222 afgelegd, eerst op een huurfiets en toen op een eigen tweedehandse, gekocht van Thijs zelf. Na de eerste kennismaking was ik eigenlijk meteen verkocht. Het karakteristieke ritme van het roeien en de flow die de fiets na iedere haal krijgt, werken ronduit verslavend. De Thys is bovendien een uitkomst voor wie tijd te kort komt voor urenlange fietstochten, maar wel houdt van een stevige trap en van verbazend hard fietsen over de dijken en door de polders. En een aanrader voor wie en passant zijn rug-, buik- en armspieren ook eens aan het werk wil zetten (maar geen zin heeft in fitness). Gezien het gebruik van meer spieren dan bij gewoon fietsen is het niet zo vreemd dat je volgens een Amerikaanse roeifietsproducent ook 50% meer calorieën verbruikt dan op een gewoon rijwiel, ongeveer evenveel als bij het joggen. Of dit getal precies klopt of niet – in ieder geval komt het overeen met mijn eigen ervaring dat een uurtje hard roeifietsen over vlak terrein voldoende kan zijn voor het gevoel van een totale lichamelijke inspanning.

Zonder voorafgaande ervaring met roeien, ligfietsen, of clip-loze pedalen, kostte het me behoorlijk wat tijd om te wennen aan het gedrag van de fiets, met name wat het sturen en de stabiliteit betreft. Ik raad niemand zonder relevante (m.n. ligfiets-) ervaring aan de fiets meteen voor druk woon-werkverkeer in te zetten, ook al leent hij zich daar bij voldoende ervaring wel toe. Ook het schakelen liep aanvankelijk niet vlekkeloos – pas na een paar maanden kwam ik erachter dat dat mede het gevolg was van iets te ver uit elkaar staande derailleurpaaltjes; waarschijnlijk zijn ze verbogen bij het vervoer van de fiets in de auto, waarbij het achterwiel was verwijderd. Op dit moment kan ik drie versnellingsposities (lichtst, zwaarst en middel) efficiënt gebruiken – voor het vlakke is dat voldoende. Verder geen technische problemen; mijn eerste nieuwe kabel brak na 874 km roeien – binnen de daarvoor opgegeven normen.

In het begin was ik al min of meer uitgeput na een rit van een uur met een gemiddelde snelheid van 26 km/u omdat ik niet gewend was aan lichamelijke inspanning met mijn armen en bovenlichaam. Inmiddels is mijn gemiddelde (deur-tot-deur) snelheid omhoog gegaan naar 29-30 km/u op vlak terrein gedurende ritten van een tot anderhalf uur – wat mij betreft goed genoeg aangezien ik meestal maar een keer per week in de gelegenheid ben om te roeifietsen. De spieren van mijn armen en bovenlichaam lijken inmiddels gewend aan de roeibeweging: ik kan korte hellingen beklimmen en/of de kinderkar met mijn 18 kg wegende zoon trekken gedurende een rit van een uur zonder totaal uitgeput te eindigen. Maar het heerlijkst is het nu om op bijna windstille zomeravonden ontspannen met >30 km/u over de dijken te vliegen… De (lichte) rugklachten die ik had voor ik ging roeifietsen, zijn door het roeifietsen verdwenen; de buik is iets strakker, de bovenarmen iets voller geworden – maar veel zal het niet schelen.

De gewone Thys 222 is in de eerste plaats bedoeld als sportfiets en snelheidsmaker op het vlakke. De smalle high pressure bandjes, de kleine (20 en 26″) wielen zonder vering (ik heb nog meer een hekel gekregen aan hobbelige wegen dan daarvoor), de extra hoge velgen, het kleine bereik van de versnellingen van de gewone 222, de vaste zithoek, zelfs de hoge positie van de remhandels zijn allemaal meer geschikt om snelheid te maken op het vlakke, dan om comfort, veiligheid en flexibiliteit te bieden in allerlei verschillende omstandigheden. Naarmate ik meer aan de speciale eigenschappen en eigenaardigheden van de Thys gewend raak, kan ik echter met steeds meer vaardigheid in verschillende omstandigheden met de fiets overweg. De verschillende roeitechnieken op de fiets heb ik nog niet helemaal onder de knie: nog altijd heb ik bijvoorbeeld het idee dat ik mijn benen niet effectief gebruik of onderbelast. Voor de veiligheid heb ik overigens een veel te duur maar effectief brilspiegeltje (3rd-eye) aangeschaft – een uitkomst bij een bewegend stuur!

Manuel Stoffers