Verslag Kreta 2005
Mirtos, Minoïsch roetsdekschip of de Quest naar Males

Elke dag opnieuw krijgt de bemanning van Villa Nostos de heilige missie om Males te bereiken en zo de felbeheerde punten te scoren die ’s avonds recht geven op de helende Retsinaliters. Vanop het startdek schreeuwt official Wim ons vanonder zijn witte lokken moed toe voor het uitroetsen naar het doel van de dag: “En ga voor die punten jongens! Hou vol kerels en keer veilig terug naar de basis!” Bewust van de ernst van hun missie verhogen de voorhoederoetsers stilaan het schuifritme van hun voetensleeën en langzaam richten de boegsprieten van de armada CVT’s zich naar het betonfort van Males (bijna 600 m hogerop). Zwaarbeladen met de nodige vochtbussen gevuld met allerlei stimulerende suikerpreparaten wordt er voorzichtig opgeroetst tot aan het startbord naar Mythi waar het schuiftempo van de voetensleeën plots versnelt, het hijgen van de roetsers weergalmt door de bergen.

De eerste heuvels naar Mythi vergen veel van onze krachten en sommige roeiveteranen moeten nu al af en toe een korte stop nemen om wat te hydrateren, …waar zijn we in Gods naam aan begonnen?! Ah ja: Het gaat om Malespunten!! Deze magische woorden geven opnieuw kracht en korte sprints worden ingezet om de armada roetsers terug te vervoegen.

In Mythi aangekomen stoppen de meesten een tijdje om terug op krachten te komen in de schaduw van de enige grote boompartij van de helletocht, de zon is als lood en roetsbenen beginnen nu al rare tintelsymptomen te vertonen. Dieselroetsers blijven doorgaan, dat is wel de regel, die stoppen nooit, die hijgen bijna niet! En die komen altijd vrolijk glimlachend tot het doel, maar slechts weinigen is zoveel karakter en doorzetting gegund. Naar de kloof is het eventjes uitbollen en dan: de zo gevreesde olijfolie-haarspeldbochten juist na de betonnen brug, hier zullen de eerste slachtoffers “vallen”!!

De nieuwelingen van de missie willen het eerst niet geloven: “daaroverheen met een roets??, … dat kan niet!!!! Maar als ze de veteranen stilaan de wel heel steile heuvels zien opgaan proberen ze toch te volgen en het lukt hen dan ook na een paar pogingen. Het zweet gutst alle kanten uit en achterpatten schuiven links en rechtsuit op de natte stukken olijfolieasfalt maar omhoog moeten we, dat is zeker! Gekuch, gevloek, gehijg, alle spiergroepen worden tot het uiterste op de proef gesteld terwijl de Malesarenden ons vanop grote hoogte nauwgezet bespieden. De weg naar Males is echt een beproeving. De vetreserves worden nu wel serieus aangesproken en er wordt weinig gesproken, …de missie gaat immers voor. Humor tijdens deze roetsklim is moordend alhoewel ze in het Frans zeggen “l’humour c’est la politesse du désespoir”, humor is de beleefde uiting van hopeloosheid.

Langzaam, geraakt de roetsleiding uit het dal en het kadans verhoogt, de hoop om Males te bereiken stijgt. Wie zal er deze keer de eerste zijn om de graal te grijpen? De blikken op oneindig krijgen weer wat adrenaline toegestuurd en af en toe krijgen we het Malesfort te zien, soms links en dan weer rechts. Males lijkt plots heel dichtbij en lager en na wat bochtenwerk weer wat verder en hoger, hallucinerend roetsen we verder en de zin om op te geven groeit. Plots zien we dat de dapperste(n) al boven zijn en uiting geven aan hun overwinning door te “doeöeien” vanop de betonnen Malestempel. Hun punten zijn binnen en hun vreugde kan niet op!! Doei doei doeoeiii. Stillekesaan geraakt ook het roetspeloton boven en het wordt een gangbang van jewelste daar aan het klooster, la grande bouffe van Marsrepen, boterhammen met kaas en bananen. Sommigen willen hun CVT-er verder loodsen tot Anatoli maar een paar verkiezen de blijde boodschap van hun Malessucces onmiddellijk te gaan verkondigen aan de basis.

Twee roetsers, ene Bartel en ene Johan hebben deze helletocht van 15 km 5 maal gepresteerd op een dag, de Malespunten op hun fiere roetsen getuigen van deze wel heel sportieve gekheid. Males in minder dan 41.55 (tijd van Derk), moet kunnen – volgend jaar misschien Martijn (42.39)?

Wel een heel bijzondere vakantie die Kreta roetsweken!

Heb enorm genoten ondanks wat tegenslag, maar dat hoort erbij :-)

G roetsen

Jacques