De eerste wedstrijddag

De eerste dag van het EK Roeifietsen is uitstekend geslaagd. Het weer lijkt aanvankelijk roet in het eten te gaan gooien, maar de ochtend begint in ieder geval droog. Met een prima temperatuur en een zachte bries is het eigenlijk prima roeifietsweer.

Na het ontbijt worden de laatste roeifietsen nog even onderworpen aan een korte inspectie. Derk helpt diverse renners nog even met het optimaliseren van het materiaal en doet dit met een onwaarschijnlijk hoog tempo. Intussen schrijven de laatste renners zich in bij de informatiestand. Het aantal deelnemers is dit jaar gegroeid tot 43 personen. In de grote hal van het paviljoen begint iedereen zich te verzamelen voor de rennersmeeting. Aldaar worden de laatste instructies verstrekt en het nodige uitgelegd over de te verrijden onderdelen.

Met de hele groep vervolgens naar het parkoers op Neeltje Jans, het voormalig werkeiland van de Stormvloedkering. Aldaar worden de voorbereidingen getroffen van de eerste race: een criterium over 2 ronden, totaal zo’n 15 km.
Hoewel de hele groep tegelijk moet vertrekken, gaat alles soepel en komt iedereen vlot weg. De snelle jongens schieten er direct vandoor. Na 1 ronde is het deelnemersveld al behoorlijk verspreid en komen Ymte Sijbrandy, Derk Thijs en Werner de Hamer met een bloedgang langs de finish. Voor de nietsvermoedende toeschouwer een imposant gezicht. Na nog een ronde is het criterium alweer voorbij. Werner finished als eerste, op de voet gevolgd door Derk en Ymte. Laatstgenoemde zegt niet te kunnen sprinten en moet het hebben van een flinke voorsprong om een wedstrijd te kunnen winnen. Overigens bewees hij met deze race uitstekend bij de toppers te kunnen blijven, ondanks dat hij wekenlang nauwelijks heeft kunnen trainen door een blessure die hij opliep door een valpartij.
Bij de vrouwen ook weer bekende namen. Bep Thijs, Hilda Hoekstra en Bernadette Zevenhuizen nemen respectievelijk de eerste, tweede en derde plaats in.

Al direct na de wedstrijd praten de deelnemers nog even na over de race. Vooral de koplopers verbazen zich over elkaars prestaties. Het blijkt maar weer dat ze elkaar flink aanjagen.
In afwachting van de volgende wedstrijd kijken omstanders verbaasd naar de bijzondere techniek van de THYS 222 roeifietsen. Diverse eigenaren geven de nodige toelichting op de werking van de snek, de aandrijving en de wijze waarop de fiets bediend wordt.

En dan is het tijd voor de 500 meter sprint met vliegende start. Er wordt steeds gestart met twee rijders. De langzaamste valt af. Om iedereen gelijke kansen te geven wordt gestart achter een motorfiets die rustig richting het beginpunt van de sprint rijdt. Zo kunnen de deelnemers rustig hun schoenen vastklikken en de fietsen op een lijn brengen. Dan wordt de baan vrijgegeven en volgt een explosie van geweld. Sleurend aan het stuur, stampend op de pedalen, wordt de roeifiets naar de finish gemarteld. Een lust voor het oog om te zien hoe diverse deelnemers met vertrokken gezicht proberen de ander eruit te rijden. Hoewel, niet iedereen hoeft zich in deze eerste heat in te spannen. Ronald Florijn, hij heeft olympisch goud gehaald in de roeisport, heeft het wel erg makkelijk als zijn opponent pech krijgt met zijn fiets en moet stoppen. Het technisch probleem is in een wip opgelost en Ronald biedt direct aan om de heat over te doen. Overigens wint Ronald ook deze maal met groot gemak.
Iets soortgelijks overkomt Derk ook. Tijdens de tweede serie sprints valt zijn opponent George van Iwaarden ook stil en ook voor Derk is het niet meer dan logisch dat de sprint overgedaan wordt, hoewel dit regelementair zeker niet verplicht is. Bij de tweede poging blijkt de tegenstander van Derk echter erg goed mee te komen! Derk weet met slechts een minimale voorsprong zijn boegspriet over de finish te krijgen!

De tweede ronde is voor Ronald Florijn minder fortuinlijk. Jan Maarten Oolman, bekend uit de ligfietsenwereld, schakelt hem uit.

Bernadette Zevenhuizen is te snel voor Hilda Hoekstra. Hetzelfde geldt voor Bep Thijs, die Anja Kuipers verslaat. Zij gaan samen met de overgebleven mannelijke deelnemers morgen weer verder in de finales van de 500 meter sprint.

Even pauze. De renners kunnen zich mentaal gaan voorbereiden op de 1 uur race. Tijdens deze wedstrijd is het niet toegestaan te stayeren (uit de wind te rijden bij een ander). Iedereen moet het dus volledig op eigen kracht doen.
Stipt om half vier wordt gestart met de uursrace. Opnieuw zijn het Derk, Ymte en Werner die de kop van de groep vormen. Al na een ronde blijkt echter dat Werner alleen verder gaat, hij is erin geslaagd een kleine opening te rijden tussen hem en Ymte en Derk. In de loop van de ronden blijkt Werner volledig losgeslagen. Ondanks dat Ymte en Derk er behoorlijk het tempo inhouden roeit Werner ze meer en meer zoek. Bij het ingaan van de tweede ronde blijkt hij een gat te hebben gecreëerd van bijna twee minuten! Uiteindelijk verovert Derk de tweede plaats, kort daarop gevolgd door Ymte.
Ook bij de dames lijkt de uitslag op die van het criterium. Bep Thijs pakt wederom de eerste plaats, gevolgd door Bernadette en Hilda.

Met de uursrace is een eind gekomen aan de eerste wedstrijddag. Afgezien van een paar minuten miezerregen is het de hele dag prima weer geweest. Gedurende de laatste race liet de zon zich zelfs regelmatig zien. De renners mogen terug naar het rennerskwartier, waar een pastamaaltijd wordt bereidt. Even bijkomen, morgen is de 80 kilometer tocht langs de kust van Zeeland.

De tweede wedstrijddag

Vandaag is het prachtig weer. Zonnig, vrij weinig wind en een heerlijke temperatuur. Ideaal voor de 80 kilometer rally door het zeeuwse landschap. Er wordt gestart vanaf bungalowpark de Banjaard, de plek waar de renners ook logeren. Om 10.55 uur komt de hele groep in beweging en rijdt korte tijd achter een kalm rijdende motorfiets aan. Zo krijgt iedereen de kans in te klikken op de pedalen en wat snelheid te ontwikkelen. Daarna wordt de wedstrijd vrijgegeven en al direct waaiert de groep uiteen en schieten de snelste deelnemers vooruit.
De route gaat via de Stormvloedkering, de Kop van Schouwen en de Brouwersdam naar de Oostduinen, een gebied boven Goedereede op Goeree. Daar wordt gekeerd en wordt dezelfde route teruggereden, maar nu tegen de wind in! Inmiddels heeft zich een kopgroepje gevormd met drie bekende namen: Werner, Derk en Ymte. Op de heenweg ging nog 45 tot 50 km/uur, maar met de straffe tegenwind is het tempo naar iets onder de 40 km/uur gedaald. In het kopgroepje worden de renners naarmate de finish nadert steeds nerveuzer. Het komt nu aan op slim spel en op het juiste moment proberen weg te sprinten. Regelmatig worden er pogingen ondernomen, maar mede door de tegenwind wordt iedere wegrijder vrij snel weer teruggepakt. Uiteindelijk loopt het toch uit op een eindsprint, die Derk weet te winnen. Ymte verovert de tweede plaats, Werner pakt plaats drie. Vierde, op enige afstand, finished Ed Koomen. Spectaculair is ook de vijfde plaats voor Wim Poel, met zijn negentien jaar de jongste deelnemer. Hij heeft bovendien slechts enkele weken roeifietservaring. Dat belooft voor volgend jaar!
Bep Thijs vliegt als eerste vrouw over de finish, gevolgd door Benadette Zevenhuizen en Therese Schuitema. Pieter Stoter, de directeur van sponsor Delta Nuts, slaagt er ook weer in een nette tijd neer te zetten, ondanks het feit dat hij slechts een been heeft.

Tijd voor het vervolg van de sprintwedstrijden. Na gisteren zijn alleen de sterkste rijders nog overgebleven, dus dat beloofd een spektakel voor de toeschouwers! Ymte plaatst zich, met enige moeite, voor de volgende ronde door de sterke Frederique van der Walle uit Belgie te verslaan. Derk Thijs rijdt John Poot eruit, die niettemin erg goed meekomt op zijn oudere model roeifiets. Spectaculair om te zien dat Wim Poel zich plaatst voor de volgende ronde door Jos Hendrik voor te blijven. De immer fanatieke Jan Maarten Oolman neemt het vervolgens op tegen Werner de Hamer. Aanvankelijk lijkt sprintkanon Werner de race te gaan winnen, maar Jan Maarten weet onwaarschijnlijk snel in te lopen en passeert Werner op de finishlijn. Of Jan Maarten hiermee ook gewonnen had was zelfs met behulp van videobeelden niet te achterhalen. Dat betekende dat de sprint overmoest. Werner bleek een loszittend stuurdempertje te hebben, dus dat probleem werd eerst even verholpen. In de tweede poging gooiden beiden weer alles in de strijd, maar nu won Werner overtuigend en kon door naar de halve finale. Had dat losse rubbertje wellicht toch wat invloed op zijn prestaties gehad?
De halve finales gingen allereerst tussen Ymte en Derk, laatstgenoemde moest alles in het werk stellen om Ymte voor te blijven, maar schoot wel als eerste over de lijn. Daarna ging het tussen Wim Poel en Werner. Wim was ver gekomen, maar moest nu in Werner zijn meerdere bekennen, hoewel het niet veel scheelde!
Na deze halve finale was het tijd voor de finale van de dames. Bep Thijs en Bernadette Zevenhuizen bestreden elkaar, waarbij Bernadette de eerste plaats wist te veroveren.
De nummers drie en vier van de sprint bij de heren gingen vervolgens van start. Wim Poel streed tegen Ymte Sijbrandy. De tengere Wim Poel wist te winnen van Ymte en veroverde zo de derde plaats.

Nu moest alleen de eerste en tweede plaats nog worden bepaald. Het ging tussen Derk en Werner. Werner wist Derk ruim voor te blijven en zette met het winnen van de 500 meter sprint de kroon op een voor hem zeer goed verlopen EK.

De karavaan trok na afloop van de laatste wedstrijd naar de Banjaard, om daar onder het genot van een, meestal alcoholische, versnapering na te praten over een geslaagd en zonnig EK.

Tijdens de prijsuitreiking werden de definitieve winnaars van het evenement bekendgemaakt:

dames:

1e prijs: Bep Thijs
2e prijs: Bernadette Zevenhuizen
3e prijs: Hilda Hoekstra

heren:

1. Werner de Hamer
2. Derk Thijs
3. Ymte Sijbrandy