Dag 4 – Huy – Verdun / 210 km

Om 8.45 uur is Derk en route. Een zware rit vandaag: veel pittige hellingen. Bovendien werkt het weer nou niet echt mee: donkere wolken en nu en dan zware buien. Derk vertrekt vandaag iets minder enthousiast met een gezicht van: “Wat staat me vandaag nou weer te wachten?”.

Toch blijkt al gauw dat Derk lekker gaat: we staan keurig te wachten in het plaatsje Halma en zien na verloop van tijd Derk aan het eind van de straat langssuizen. Roepen heeft geen zin, er achteraan dan maar. We onderscheppen hem even ten zuiden van het plaatsje Redu. We passeren hem tijdens een stevige klim en wachten hem even verderop op bij een parkeerplaats. Puffend komt hij de helling opgeroeid. Hij blijkt van de diverse stortbuien volledig doorweekt. De omgeving is gedurende dit eerste deel alleen maar mooier geworden. Ook is het erg rustig op alle wegen door de zondag. Jammer alleen van die buien, anders zou het helemaal genieten zijn.

Na vertrek naar het volgende rendez-vous lijkt het weer wat op te klaren. Heel nu en dan een aarzelend zonnetje en met de echt zware buien is het gedaan, alleen een enkel spettertje nog.

De weg vervolgt door schitterende gebieden. Uitgestrekte bossen die zo vroeg in het jaar nog frisgroen zijn. Nevels trekken op uit de boomtoppen en dat versterkt de sfeer nog wat verder.

Stop twee in in La Cuisine (even ten noorden van Florenville). Kees duikt zijn eigen cuisine in om ons en de coureur te voorzien van een tomatensoepje en, hoe kan het ook anders, spaghetti. De pasta’s vallen goed bij Derk, dus vooralsnog volgen we dit dieet.

Na La Cuisine wordt het landschap al maar mooier. De ietwat rommelige landschappen met her en der bebouwing maken meer en meer plaats voor uitgestrekte weiden en bossen, beekdalen en ingedutte dorpjes. Ook de laatste tussenstop van vandaag, Damvillers, doet het kalm aan op deze zondag. Een boertje met een ernstig gebrek aan gebit komt in de deuropening staan en observeert ongegeneerd hoe Derk zijn voedsel naar binnen werkt.

Ook op het laatste deel van het traject slaagt Derk er weer uitstekend in om kleddernat te regenen. Ondanks wind, kou, regen en talloze hellingen blijft hij trouwens uitstekend in zijn goede humeur zitten.

’s Avonds tijdens het eten zit hij wel erg te suffen en is hij gewoon erg moe. Maar ja, hij is wel de duizend kilometer gepasseerd!

[fb_button]