Dag 2- Calais – Antwerpen / 235 km

Derk kruipt in zijn stroomlijnkuip, op weg naar Kruipuit, waar hij er ongetwijfeld weer uitkruipt.

Derk kruipt in zijn stroomlijnkuip, op weg naar Kruipuit, waar hij er ongetwijfeld weer uitkruipt.

Gewoon weer vroeg op. Derk voelt zich goed en om 9.13, dus een stuk vroeger dan gisteren, start hij weer. Op weg naar Antwerpen! Eerste stop: Kaaskerke, nabij Diksmuide, in België alweer! Kees maakt een witlofsoepje in afwachting van Derk’s doorkomst. Daarna naar een gehucht nabij Eekloo, met de vrij hilarische naam “Kruipuit”. Derk kruipt uit zijn stroomlijn en valt direct aan op een grote kom met… spagetti Bolognese!

Om kwart over twee belt Derk vanuit Ruddervoorde, ten zuiden van Brugge dat hij verdwaalt is. De lokale bevolking kan hem zelfs aan de hand van de lijst met dorpjes niet verder helpen. Wel leuk om wat rondjes te rijden, maar hij wilde toch graag verder. Een telefoontje bleek te helpen.

Inmiddels blijkt in het cafetaria waar de camper voor staat het personeel zeer bereidwillig om een internetverbinding tot stand te brengen met Nederland. Het rechtstreeks plaatsen van de bestanden lukt helaas niet, maar ik slaag er wel in de bestanden en plaatjes naar mijn broer over te seinen. Hopelijk slaagt hij er wel in om de zaak on-line te zetten.

Te Kruipuit vertrekt Derk weer met een dosis spaghetti Bolognese.

Te Kruipuit vertrekt Derk weer met een dosis spaghetti Bolognese.

Tijdens de stop wordt van fiets gewisseld. Hij gaat verder op een ongestroomlijnde 240 (het lage model). Op het vrij slechte wegdek is hij met deze fiets aanmerkelijk beweeglijker. Hij ervaart het constant moeten letten op het wegdek als erg vermoeiend, bovendien is het best warm. Op naar Zwijndrecht, even voor Antwerpen!

Om 18.50 uur arriveert Derk te Zwijndrecht. Een stuk minder moe dan gisteren. Het ongestroomlijnd rijden van het laatste stuk blijkt hem goed bevallen. We rijden snel door en doorkruisen de chaos van Antwerpen. Ten oosten van Antwerpen hopen we een camping te vinden, maar dat blijkt niet mee te vallen. Wat meer ten oosten van Antwerpen dan gepland strijken we dan toch neer. Niet op een camping, maar in een jeugdherberg. Eigenlijk gesloten, maar er was wel iemand aanwezig en die zo vriendelijk was ons een kamer aan te bieden.

Kort na aankomst belt Caroleen en meldt tot onze vreugde dat de bestanden inderdaad on-line staan! Marc, klasse!

Derk blijkt aanmerkelijk frisser te zijn dan gisteren en zoekt nu niet meteen zijn nest op.

[fb_button]