Dag 13 – Voix – Pla d’Adet / 135 km
De dag begint koel en blijft in eerste instantie ook koel. Een dik wolkenpakket onttrekt de omliggende bergen aan het zicht. Het is zelfs aan de koude kant en nu en dan valt er wat regen.
Vandaag wordt er niet gestart in Voix, zoals de officiële Tourplanning voorschrijft, maar 71 km verderop in de etappe. Het traject van vandaag begint met een saai en vrijwel vlak stuk. Derk heeft sinds het begin van zijn Rowingbiketour diverse malen misgereden en heeft hierdoor meer dan 75 kilometers teveel gereden, niet zelden over bergachtig terrein. Nu is een goed moment om hem te compenseren voor de teveel gereden afstand.
We hadden gepland om net als gisteren een vroege start te maken, maar Derk is duidelijk te moe en uiteindelijk rijden Derk, Frans en Wim pas richting startplaats om 7.25 uur.
Tot overmaat van ramp rijden ze mis en pas rond half elf start Derk vanaf de geplande startplaats te Portet d’Aspet, aan de voet van de Col de Portet d’Aspet.
Het weer is somber en nu en dan valt er wat motregen. Onderweg wel een troepje van vier herten en diverse arenden!
Onderweg rijdt Derk heel even de grens met Spanje over. Gezien de helmplicht daar hebben we van te voren gezorgd voor een helm en wilden we hem zijn paspoort meegeven. Geen van beide items had hij bij zich en natuurlijk kwam hij net op die paar kilometer Spanje de politie tegen. Maar die toonden verder geen interesse in hem en zijn vreemde fiets en reden gelukkig gewoon door.
Frans heeft ook nog een akkefietje in Spanje. Terwijl hij een video maakt van Derk’s passage leunt hij tegen een hek dat als afscheiding dient voor een ravijn erachter. Het hek oogt redelijk solide, maar begeeft het direct als Frans steun zoekt. Op het nippertje weet hij nog net zijn evenwicht te bewaren. Dat ging maar net goed!
Gedurende het eerste deel van de etappe knapt het weer op, de temparatuur gaat weer naar hoge waardes en de zon gaat weer branden.
Inmiddels krijgen we een telefoontje van Wim dat ze de energiedrank vergeten zijn mee te nemen uit de camper. We wijken daarom af van onze route richting camping en zakken af naar het zuiden.
Terug in het vertrouwde Frankrijk rondt Derk de Montes Aubas Portillon y Reguera af en daalt voorzichtig af naar Bagneres de Luchon. We ontmoeten hem daar met de camper en voorzien hem afgezien van energiedrank en gelijk maar een rijsttafel. Hij blijkt wel zeer moe, terwijl hij nog niet eens op de helft is van de 5000 hoogtemeters. Ook Wim is behoorlijk uitgeput en de rest van de ‘crew’ is ook niet helemaal vers meer. De lengte van de Rowingbiketour en de zware dagen in de bergen eist bij ieder van ons zijn tol.
Voor Derk is het allemaal het zwaarst. Hij ziet er moe uit en gaat zelfs even op bed liggen en dat is nog niet eerder voorgekomen. Hij heeft slaaptekort en zou nu het liefste gewoon stoppen voor vandaag. Hij is niettemin vastbesloten de etappe van vandaag af te ronden. Hij schat dat het mogelijk moet zijn om voor het donker klaar te zijn.
Tijdens de stop wel goed nieuws: de beschadigde derailleur van gisteren is gelast!
Wij gaan naar de camping. Luttele minuten nadat we weg weggereden van het ontmoetingspunt trekt de hemel boven ons weer dicht en zakt de temperatuur weer naar het aanvankelijke niveau. Een blik achterom leert ons dat Derk onverminderd in de felle zon moet doorploeteren…
De vele, vele uren die volgen ging het col op en col af. Uiteindelijk, om half tien ’s avonds heeft Derk de loodzware etappe afgerond. Als Derk om 23.10 uur op de camping uit de VolgVolvo stapt is zijn gezicht getekend van de vermoeiing. Maar hij lacht nog steeds!
Morgen maar wat uitslapen.
~intermezzo~
De Tour
Zoals u waarschijnlijk wel begrepen heeft ben ik geen kenner van het wielrennen. Eigenlijk ben ik een onbenul in het algemeen, maar wielrennen in het bijzonder. Zelfs van de Tour de France wist ik bar weinig. Altijd heb ik gedacht dat de renners van plaats naar plaats fietsten.
Ik wist wel dat je de start kon kopen, maar verder ging de Tour zoals het moest.
Nu heb ik gezien dat álles mogelijk is. Het is helemaal geen fiets tour! Grote afstanden worden per auto of vliegtuig afgelegd. Van de Alpen, hup naar de Pyreneeën. Dat heet dan een rustdag.
Verder maakt de ’tour’ de vreemdste bochten, schijnbaar om een belangrijke (financieel?) plaats aan te doen. Dan houdt hij zo maar ergens op om een stuk verder weer te beginnen. Om het geheel nog verwarrender te maken start hij in België en trekt via Frankrijk door het noorden van Spanje. Is dat misschien in het kader van de EG? Om het Europees gevoel te bevorderen? Wie weet sponsoren ze wel. Oh, nee, subsidiëren ze.
De volgende Tour zou er wel eens heel anders uit kunnen zien. Start in Kopenhagen, als ze met de Euro mee doen tenminste, op naar Berlijn, daar een tijdrit, (alleen als de Franse kanshebbers goed zijn op vlak terrein) hup een stukkie bij Rome, Griekenland? Nee, die krijgen al de Olympische Spelen, dus hebben niet genoeg geld. Stukje Spanje, Portugal, en Parijs. Nu denkt u, ik mis Groot-Brittannië en Ierland. Heel juist, maar die wilde niet akkoord gaan met de naam: de ‘Tour de France’
Ja u ziet wel, van wielrennen heb ik geen bal verstand, maar sponsoring en politiek…
Frans
~~