Vandaag gaat alles op het gemakje. Kalmpjes ontbijten, rustigjes opbreken, relaxed koffiedrinken (behalve voor uw webmaster die weer problemen had met het verzenden van de verslagen via de telefoon van de plaatselijke kroeg) en daarna op ons dooie akkertje met de camper naar Perpignan, zo’n 500 kilometer naar het zuidwesten. Inmiddels blazen Wim en Frank met de Volvo alvast vooruit om ter plekke een camping te gaan zoeken.

De rit over de tolweg naar Perpignan laat zich het best omschrijven als saai, erg saai. Het landschap verandert van groen beboste bergen en grazige weiden in een nogal ongastvrij, woestijnachtig landschap, waar alleen allerlei doornige planten en jeneverbesstruiken zich nog een beetje thuisvoelen. De Zwitsers aandoende huizen maken plaats voor woningen met een meer Spaans karakter en we zien de eerste palmen verschijnen. De temperatuur blijft ook niet achter en stijgt naarmate we dichter bij ons doel komen naar zo’n dertig graden.

De camping is net als de rest van de omgeving erg Spaans-achtig, compleet met luidruchtige cicaden die ongetwijfeld nog wat aanzwellen in volume als de nacht gaat vallen.

Maar ach, morgen gaan we lekker de Pyreneeën in. Hoewel Derk iets minder enthousiast is over deze omgeving; er komen voor hem een paar heel zware dagen aan.

~intermezzo~

Met een roeiboot de waterval op

Ik kom wel eens in een psychiatrische inrichting. Daar was iemand in de tuin op een hometrainer aan het roeien. Natuurlijk probeer ik daar zo normaal mogelijk te doen, dus ik vraag aan die man: “En, schiet je lekker op?” Zijn antwoord maakte mij sprakeloos: “Op die hometrainer zeker!”
Hieraan moest ik denken toen ik Derk op zijn roeifiets tegen de bergen op zag ploeteren.

Toen Derk de Roeifiets ontwikkelde had hij het vlakke Nederlandse land voor de geest. De Thys 222 Roeifiets is dus eigenlijk een oerhollands ‘poldermodel’.
Dat hij met die fiets de Alpen zou beklimmen leek zelfs Derk onmogelijk. Dus modificeerde hij de Thys 222 ‘polder’ tot een Thys 222 ‘heuvel’ Met extra snek! Dat het nog steeds geen optimale ‘berg’ fiets is, was hem bekend. Maar het zou wel mogelijk zijn. Nu, dát heeft hij bewezen. Het is mogelijk. Maar vraag niet hoe!

Een roeiboot is niet gemaakt om een steile stroom op te varen. Met een Formule 1 ga je ook niet het terrein in.. Maar Derk ging wel een Thys Roeifiets de Alpen door. Waarom? Het antwoord van Derk, “Waarom niet?” Of, “omdat ik het leuk vind!” Omdat deze redenen voor velen niet legitiem genoeg zijn worden er rationele redenen bijgehaald, zoals ‘materiaal testen’ etc.

Misschien moet ik Derk maar eens meenemen naar de inrichting…

Frans

~~